Aanwaaiers

Aanwaaiers zijn planten waarvan het zaad vanuit een naburig perceel komt aangewaaid. Onkruid dus zou men op "den buiten" zeggen. Onkruid wordt door ons gedefinieerd als een plant die groeit op een plaats die niet door het beplantingsplan werd aangeduid.
Maar waarom zouden we ons zo rigide vasthouden aan een beplantingsplan? En nog sterker: kunnen we het beplantingsplan niet zo opstellen dat er ruimte wordt voorzien voor aanwaaiers? Door bijvoorbeeld kortlevende planten aan te planten die eens ze zijn afgestorven plaats maken voor aanwaaiers en die zich zelf ook nog eens rijkelijk uitzaaien. Cadeautjes voor de buren en een tuin die steeds iets nieuws en verrassends te bieden heeft. Dat die aanwaaiers meestal bloemrijke kruiden zijn, een waar feest voor het oog en de insecten, is ook mooi meegenomen.
Maar vooral: het is deel van een tuinconcept waarin het loslaten van de evolutionair gedetermineerde menselijke wil tot triomf over de natuur centraal staat. Vroeger werd onkruid agressief bestreden, nu wordt de beplanting bijgestuurd. Een nachtmerrie voor perfectionisten of net niet. Want in een perfect gestileerde tuin valt elk plantje dat niet op zijn plaats staat op, terwijl in een wilde tuin een aangewaaide brandnetel soms zelfs niet eens lelijk is. Voorwaarde is wel dat je - zoals gezegd - vanaf de planningsfase bereid bent om jouw beperkte plaats als radertje in de natuur te aanvaarden.  En zodoende keer op keer versteld te staan van al het moois dat de natuur te bieden heeft.

In deze border kwam Reukloze kamille (Tripleurospermum inodorum) aangewaaid. Als de plant is uitgebloeid, worden de afgestorven delen afgeknipt waardoor de planten die er tussen staan meer aandacht krijgen. Zij hebben weinig hinder van deze aanwaaier omdat zijn draadvormige blad nog voldoende licht doorlaat.

Knautia macedonica zaait zich rijkelijk uit in dezelfde border. Deze plant werd aangeplant maar is al driftig aan het wandelen geslaan. Dat zie je omdat Knautia macedonica dieprood is maar haar zaailingen niet altijd even kleurvast zijn.
Let ook op de netjes onderhouden gazon! Een wilde tuinborder komt het best tot zijn recht als die kan contrasteren met strakke cultuurelementen. Verwildering is zowel esthetisch als ecologisch zeer interessant maar er zal enkel een draagvlak voor zijn bij de eigenaar van de tuin indien het planmatig en evenwichtig wordt aangepakt.